Değerli dostlar eski Türkler ok atarken sırtlarını sağlam bir duvara ya da ağaca yaslayarak kendilerini korurlarmış, savaşan askerlerin sırtlarından darbe almamaları için bedenlerinin arka kısmına büyük ve uzun bir taş bağlarlarmış. Bu taş sayesinde savaşırken çok daha rahat ok atabilir ve kendilerini de koruyabilirlermiş. Bu isim zamanla bütünleşerek ‘arkadaş’ kelimesine dönüşmüş ki arkadaş bizim gerçekten güvenip sırtımızı dönebileceğimiz kişiler olmuş.