ASAL Araştırma, Kasım ayında seçmene basit ama büyük bir soru sordu: “Siyasetçilere güveniyor musunuz?” Cevap şaşırtıcı değil. Hatta beklenenin birebir karşılığı: Güven oranı %16,8.
Aslında mucize…
Demek ki hâlâ umutlu insanlar varmış bu ülkede.
Hâlâ birilerine güvenebilecek kadar iyi niyetli bir toplum kalmış.
Ama anketin geri kalanı daha acı konuşuyor.
Türkiye’nin yüzde 76,5’i siyasetçilere güvenmiyor.
Yani her 10 kişiden 7'si, hatta 8’i…
"Artık yeter" diyor.
"Ben bu oyunu yemiyorum" diyor.
"Biz geçim derdindeyiz, onlar kavga derdinde" diyor.
Ve haksız değiller.
Ekonomi eriyor…
Alım gücü bitmiş…
Gençler bavulunu sırtında taşıyor…
Emekliler market reyonlarında matematik problemi çözüyor…
Siyasetçiler ise hâlâ birbirine laf yetiştiriyor.
Sonra çıkıp soruyoruz:
“Siyasetçilere güveniyor musunuz?”
Sanki cevap belli değilmiş gibi.
AK Parti seçmeninde güven yüzde 27,1…
CHP’de yüzde 14…
MHP’de 20,4…
DEM Parti’de 10,7…
İYİ Parti’de 12…
Partiler değişiyor, yüzler değişiyor, sloganlar değişiyor…
Ama güven hep aynı yerlerde sürünüyor.
Çünkü sorun isimlerde değil.
Sorun sistemde.
Dilimizden düşmeyen o meşhur cümlede:
“Siyaset millete hizmet için yapılır.”
Kağıt üzerinde güzel.
Gerçekte karşılığı var mı?
İşte anketin cevabı: Yok.
Biz yıllardır bir şeyin farkındayız:
Bu ülkede sandığa güven hep yüksek oldu.
Ama siyasetçiye güven hiç yükselmedi.
Sandığı kutsadık…
Siyaseti küstürdük.
Ya da siyaset bizi küstürdü.
Bugün gençler siyaseti bir ideal değil, bir yük olarak görüyor.
Kadınlar siyasetten uzaklaştıkça siyaset daha da çoraklaşıyor.
Siyaset kurumu, toplumun aynası olmaktan çok, toplumun sırtındaki ağırlığa dönüşmüş durumda.
Ve işin en acı tarafı ne biliyor musunuz?
Bu yüzde 16,8 var ya…
Aslında umut.
İyi niyet.
Hâlâ “belki bir gün düzelir” diyenlerin payı.
O yüzden mucize…
Ama mucizeye yaslanarak ülke yönetilmez.
Güvene, şeffaflığa, adalete ihtiyaç var.
Siyasetçinin kibir değil, sorumluluk taşımasına ihtiyaç var.
Bu yüzde 16,8’i büyütmek, siyasetçilerin elinde.
Ama yüzde 76,5’i bu hale getiren de yine onlar.
Türkiye’nin gerçeği bu:
Güven kaybolursa, siyaset çözüm değil, yük olur.
Ve toplum o yükü artık taşımak istemiyor.
